Al om 9 uur zijn we op Cancun Airport. De groep wordt meteen al in 2-en gesplitst, omdat er 6 mensen met de eerdere vlucht meekunnen. De reisleidster en alle Spaans-sprekende mensen gaan met de eerste vlucht mee (handig!).

Onze vlucht gaat om half 11, maar we zien al snel dat er 13.30 voorspeld wordt. En uiteindelijk verdwijnt de vlucht helemaal van de borden. We moeten omboeken. Dat duurt 2 uur. En dan de bagage nog. De knakker van Mexicana zet alle bagage op 1 naam wegens tijdgebrek. Michiel en ik zitten de eerste vlucht wel business class, lekker luxe!

In Mexico-stad rennen we als een speer naar de volgende gate, en binnen een uur stijgen we weer op. Een lange nachtvlucht naar Madrid. In Madrid moeten we ons weer enigszins haasten om bij de volgende vlucht te komen, onze laatste vlucht naar Schiphol. Ik ben moe en hongerig.

Op Schiphol staan we vol goede moed op onze bagage te wachten, en zowaar komt Michiel's tas van de band rollen! Maar nee, hij blijkt van iemand anders te zijn. Geen van de tassen van de vertraagde Cancun-vlucht is aangekomen. We komen erachter dat ze dinsdag bij Jelle bezorgd worden, en woensdag brengt een groepsgenoot ze bij ons langs. Wat een service! En eindelijk heb ik al mijn kleding en souveniers weer terug!

Het was een mooie, drukke vakantie, maar Michiel en ik zijn er wel achter dat groepsreizen misschien toch niets voor ons zijn. Het enige waarom wij een groepsreis kiezen, is, in principe, het feit dat het vervoer al geregeld is. Maar hoogstwaarschijnlijk waren we zelf ook een heel eind gekomen.

De meeste groepsleden waren superaardig, maar in een groep reizen heeft wel als consequenties dat je een leider hebt en dat de groepsbelangen vaak niet overeen komen met onze eigen belangen.

En nu begint het bedenken van ons volgende reisdoel! _{Nog een keer naar India? Of toch Brazilië met Michiel? We kunnen ook met de kerst naar Jordanië. Of naar de Rode Zee, dat schijnt ook leuk snorkelen te zijn. Of naar Laos en Cambodja. Of een tropisch eiland? Sint-Maarten?}