Vandaag worden we naar Jaipur gereden. Dit is de grootste stad van Rajasthan. Hier zullen we verblijven in een echt Maharajapaleis! Bij aankomst zegt de reisleider dat er één romantische kamer is, en dat Michiel en ik die krijgen! Ik voel me vereerd. De kamer blijkt het ronde tuinhuisje te zijn, wat inderdaad heel romantisch is. Totdat ik de kraan open draai en er dikke zwarte mieren uitkruipen. Bij nader inzien zitten die mieren overal [ook in de douchekop!] en besluiten we om toch maar voor een iets minder romantische kamer te gaan.

Hoewel deze nieuwe kamer airco heeft, koelt dit voor geen meter. Het is een ventilator met een bak water ervoor. We besluiten snel de stad in te gaan en zo de hitte en benauwdheid te ontvluchten.

Op de kaart zag de afstand eruit alsof hij goed te doen, is na 20 minuten lopen houden we toch maar een fietsriksha aan, die ons naar de Hawa Mahal brengt. Dit paleis staat ook bekend als het Paleis van de Vier Winden. Het is echter slechts een façade, en omdat we van verschillende mensen hadden gehoord dat dit niet de moeite was, besloten we niet naar binnen te gaan, maar alleen de buitenkant te bekijken.

Daarna laten we ons naar het City-Palace fietsen. Hier woont nog een Maharaja, die leeft van de inkomsten van het entreegeld wat hij vraagt. Het paleis is erg goed onderhouden en er zijn veel mooie dingen te zien. Het is onvoorstelbaar om de dikke kleding te zien die de Maharaja’s vroeger droegen en je dan te bedenken hoe warm dat geweest moet zijn!

Aan een boom hangen twee schommels, waar we even gebruik van maken. Terwijl we aan het schommelen zijn, zien we een chique auto voorbij rijden. Dat was de Maharaja!

We laten ons afzetten op een groot plein. Bij nader inzien is er weinig te doen op het plein en lopen we verder. We komen langs een kleine juwelier, waar we naar binnen gevraagd worden. De eigenaar is zeer in ons geïnteresseerd en vraagt of we chai met hem willen drinken. We gaan naar boven, waar een kruipruimte is. Hier gaan we allemaal zitten en wordt er veel gepraat. Hij wil veel weten, maar ook veel vertellen. Na drie kwartier ben ik het zat [hij had het heel veel over wiet en maakte vrouwonvriendelijke grapjes] en ik spoor Michiel aan om afscheid te nemen. Hij raad ons nog wel een goed restaurant aan, waar we naartoe besluiten te gaan.

Dit restaurant heeft airco, een aangenaam pluspunt. Ook het eten is heerlijk, we bestellen allebei een thali. Als toetje nemen we een banana-lassi, met twee rietjes. De ober begrijpt wat we bedoelen en lacht, maar zegt daarna met een serieus gezicht dat dat niet gaat lukken. Als hij de banana-lassi brengt, begrijpen we meteen waarom. Het is zo’n dikke lassi, dat hij überhaupt niet met een rietje te drinken is! Ondanks dat is de lassi superlekker en schrapen we het glas tot aan de laatste druppel leeg. Een mooie afsluiting van een mooie avond!