De treinreis van Luxor naar Cairo was uiteindelijk iets minder erg dan verwacht. Ik heb nog wel een redelijk kunnen slapen, al lag er wel een klein kind te schreeuwen de halve nacht.
Dit keer deden we er iets minder dan 11 uur over. Rond 7 uur waren we in Cairo op Gizah Station.

Met de bus gingen we naar het Indiana Hotel. Een ander hotel dan waar we eerst zaten, het zat ongeveer om de hoek. Dit hotel was wel iets luxer en beter dan het Pharaohs Hotel.

Na het verdelen van de kamers gingen we ons even opfrissen. We zaten op de 11e, maar de lift ging maar tot de 10e. Ons kamer nummer was 1018. Daarna gingen we ontbijten in het hotel. Dit was redelijk. Er waren broodjes en 1 soort jam. Daar moesten we het maar mee doen.

Na het ontbijt hielden we een taxi aan om naar de piramides te gaan. We hadden een prijs van 40 of 50 pond verwacht, maar de chauffeur zei 20. Ok mooi, het was best een stukje rijden!
Omdat we er al waren geweest wisten we waar de ingangen waren. Toen we vlakbij de hoofdingang waren zag ik een groepje mannen staan bij het stoplicht. We reden door maar 1 van hen kwam bij ons in de taxi zitten. Dit was nogal vreemd.
Hij zei dat hij een goverment official was en liet vlug een pasje zien (met Arabische tekst waar we niks van begrepen) ook had hij geen uniform aan. Hij deed net of hij ook bij de piramides moest zijn. Toen begon hij te vertellen dat de piramides vandaag gesloten zijn voor lopend publiek en dat je alleen op een kameel naar binnen mocht. Ik geloofde er al niks van, en bedacht me dat ik precies zo'n verhaal op internet had gelezen in een ander reisverslag. Ondanks dat ik vroeg of hij ons naar de hoofdingang wilde brengen deed hij dat niet, toen reden we vlak langs de Sphinx ingang ergens een zijsteegje in. Daar stonden allemaal kamelen en hij probeerde ons te dwingen een kamelenritje te nemen. Mooi niet!
Wij zeiden dat we wel gingen lopen, we waren toch vlak in de buurt. Na een klein stukje lopen kwamen we bij een poort, er zat nog steeds een mannetje achter ons aan. Gelukkig kwam de tourist police en ik vroeg of we via hier naar binnen mochten. Dat mocht en toen kwamen we uit bij een ticket loket. Uiteraard konden we gewoon naar binnen!
Stomme oplichtlespraktijken zeg.

Bij de piramides hebben we rustig rondgelopen en ben ik verschillende tombes ingegaan van kleine mini piramides die op het terrein stonden. Erg leuk en spannend, door kleine ruimtes kruipend.

Maar ik kwam om de piramide van Cheops in te gaan, de grootste! Deze ging helaas pas om 13.00 open. Dus we moesten even wachten, ergens uit de wind. Om 13.00 kocht ik een kaartje, met studentenkorting 50 pond. Toen beklom ik de piramide naar de ingang.
Je begint in een gang waar je gewoon kan staan, de zogenaamde dievengang. Dan kom je uit bij de echte gangen, een splitsing naar een gang naar de oorspronkelijke ingang (het hek hiervoor zat dicht) en een trapje naar boven. Na het trapje naar boven kom je in een smalle gang omhoog waarin je moet kruipen. Dan kom je in de grote galerij. Dit is echt heel mooi. Het is hier heel ruim en het loopt schuin naar boven. Na de galerij moet je even bukken en is er een mini ruimte waar je kunt staan. Dan weer even bukken en dan kom je in de grote grafkamer van de koning. Echt heel erg machtig om daar te staan.
De route terug is hetzelfde. Toen ik terug ging zag ik dat het hek naar de oorspronkelijke ingang openstond en daar ook mensen ingingen. Ik ging er dus ook maar in! Je kon via een klein kippentrappetje helemaal omhoog klimmen naar een deur met een klein lichtrooster. Buiten ging de trap nog een beetje verder, maar de deur zat op slot.
Toen ik terug beneden was stond er een beveiliger te schreeuwen dat het verboden was daar in te gaan en dat het niet mocht enzo! Toch bijzonder om daar dan wel geweest te zijn :)

Na dit grote avontuur namen we de taxi naar de Koptische wijk. Dit is een Christelijke wijk met daarin ook het Koptisch Museum. Het was rustig in de wijk, weinig mensen die je lastig vielen. We hebben door de straatje gelopen en de begraafplaats bezocht. Het was rustgevend om daar rond te lopen.
We zijn ook het Koptisch museum ingeweest. Dit was wel mooi, maar de dingen die ze toonden konden ons niet echt meer boeien.

Het was bijna 5 uur, maar we hadden al honger. We hadden besloten om naar het restaurant L'Aubergine te gaan. De taxi chauffeur wist ongeveer waar het was, en met de reisgids erbij kwamen we in de juiste straat uit. We liepen de straat door, maar geen L'Aubergine te zien. We vroegen het een local en hij wees ons op een grote zware deur zonder verder enige tekst er op. Hierachter bleek een heel druk Egyptisch restaurant te zitten, met ook behoorlijk veel toeristen. Het was best leuk, maar je zat aan hele lage tafels. Veel mensen zaten aan de waterpijp. Het eten was duur en niet zo bijzonder.
Waarschijnlijk is het er wel leuk om met een grote groep aan een grote ronde tafel te eten. Maar samen niet zo.

Na het eten gingen we terug naar het hotel om nog even te slapen. Ons geld was bijna op, wat over was gaven we als fooi aan de reisbegeleider.