Alweer een week voorbij, de tijd vliegt hier!
Ik zal jullie niet meer informeren over kakkerlakken. We zijn hier tot de conclusie gekomen dat er in elk hotel/guesthouse kakkerlakken verblijven. We hebben ze namelijk in al onze hotels aangetroffen (van drukke, vieze stad, naar vochtig, warm kustgebied en nu in droog en heet keien-gebied, in totaal 5 verschillende hotels...). Ze zaten op de vloer, in een gebruikt glas, onder het matras (aiks!) en er sprong er 1 door de kamer. Ach ja, kakkerlakken hebben vooral een vieze naam (ze zullen de hotelkamer toch niet met hun ' kak lakken' neem ik aan?). Ik noem ze maar hoogspringertjes, dat klinkt veel minder vies en dat is wat ze uiteindelijk doen. Positief punt is dat ik niet meer zo bang ben voor de beestjes!
Tijdens mijn laatste berichtje regende het flink en waren we net aangekomen in Benaulim, Goa. de dagen daarna knapte het weer super op en hebben we heerlijke dagen gehad. 2 dagen hebben we fietsen gehuurd en zijn we door de omgeving gefietst. Het was daar heel rustig (moesson = niet-touristisch seizoen) en we hebben heerlijk kunnen slapen (geen lawaai buiten) en een super tijd gehad. Iedereen was erg vriendelijk en vrouwen liepen ook in moderne kleding. In Mumbai liepen alle vrouwen in sari of salwar kameez (katoenen broek met tuniek erover). Niemand keek dus op van onze kleding! Ons blonde haar daarentegen blijft waanzinnig exotisch voor de meeste Indiers.
We zijn ook een ochtendje naar een 'spice plantation' gegaan. Dat was best interessant, enige minpunt was dat er een ware muskietenkolonie achter ons aanzoemde (ondanks een bad in Deet die ochtend), met als resultaat dat we allebei lekgestoken de plantage verlieten...
De dag daarna zijn we naar Old Goa geweest. Goa was voorheen (tot 1961 om precies te zijn) een Portugese kolonie, zelfs nog na de onafhankelijkheid van India. In Old Goa was de hoofstad van de kolonie lange tijd gevestigd en er waren dan ook veel kerken, basilieken en zelfs een kathedraal. Beetje vreemd was wel dat er nauwelijks een gewoon dorp tussen alle monumenten bestond, je liep van de ene naar de andere kerk zonder dat je echt door straatjes liep. Dat was wel jammer, maar ook wel lekker rustig. Van alle kerken vonden we de ruines van de kerk van Sint Augustinus het mooist (de rest van de kerken was allemaal intact), we hebben er eindeloos rondgedwaald en wat zijn halfbegroeide, verlaten ruines toch fotogeniek! We hebben ons dus lekker uitgeleefd.
Afgelopen donderdag hebben we de trein naar Hospet genomen (7 uur), vanwaar we met een autorickshaw naar Hampi zijn gegaan (30 minuten). De treinreis was waanzinnig mooi, eerst door het groene Goa langs immense watervallen (en de treinen hebben hier vaak open deuren, dus lekker filmen en fotograferen!) en later door een buitenaards landschap met immense zwerfkeien en rivieren. Het dorpje Hampi is erg klein en rustig, het binnenste gedeelte is ook autovrij (heel fijn). Overal koeien in de steegjes, spelende kinderen, lekker Indiaas. In de omgeving staan superveel oude tempels en er liggen ook een aantal grote complexen uit de 14e tot 16e eeuw, toen het rijk hier (Vijanagar oid, reisgids niet bij me dus weet niet precies hoe het geschreven wordt!) machtiger en groter was dan het oude Rome!
De eerste dag in Hampi (vrijdag) hebben we een zeer vermoeiende voettocht gehouden door de omgeving en de tempels ten noorden van Hampi bekeken. Het is hier superheet en ook erg droog, en de omgeving is best heuvelachtig dus we waren aan het einde van de dag echt uitgeput! Wel heel veel mooie fimpjes en foto's kunnen maken. Er stroomt hier ook een grote rivier en er is dus geen brug om aan de overkant te komen (ze waren er 1 aan het bouwen maar die was ingestort, volgens mij zijn er geen plannen om die brug alsnog te bouwen, echt typerend voor India denk ik zo!), we hebben ons een keer in een soort rieten mandje naar de overkant laten vervoeren. Hilarisch, we voelden ons net Mozes.
De tweede dag in Hampi hebben we meegedaan aan een tour. Wij, die nooit een 'guide' willen! Hebben meegedaan aan een tour! Maar deze gids was precies wat wij willen: hij bracht ons naar de mooie plekken (het was trouwens een fietstour, dus lekker fietsen, wederom erg Hollands), vertelde maximaal 5 minuten waarom dat mooi/belangrijk/interessant was en liet ons vervolgens net zo lang 'vrij' rondlopen als we zelf wilden. Verder was de groep heel klein, wij + een Frans stelletje. Het was echt super! Veel mooie tempels en paleizen gezien, en nog een leuke plaatselijke mythe gehoord. Vlakbij Hampi staan twee stenen (gigantisch, 20 meter hoog ofzo) die tegen elkaar aan leunen en die worden de Sister Stones genoemd. De mythe is dus dat er ooit 2 oudere dames naar Hampi trokken. Vlak voor ze er waren, waren ze zo moe dat ze even gingen zitten. Terwijl ze daar zaten, begonnen ze Hampi te 'blamen' (ik neem aan dat de gids hier iets bedoelde als vervloeken). Een mediterende heilige monnik die vlakbij in een grot zat hoorde dat, en heeft deze twee dames voor altijd in twee grote keien veranderd. Leuk om te horen toch?
's Middags zijn we nog naar een andere tempel gelopen, de Vitalla tempel. Deze tempel is beroemd om zijn stenen tempelwagen (waarvan de wielen ooit konden draaien) en de muziekpilaren van de tempel. de tempel heeft rondom 65 stenen kolommen, en elke kolom heeft ongeveer 16 pilaren. Als je hierop klopt, maken ze muziek, is wat de reisgids zegt, en ook nog eens allemaal een andere toon. Nou, dat mocht dus niet meer omdat ze dan kapot gaan als 1000-en mensen dat per jaar doen. Jammer, dachten we, maar opeens komt er een bewaker naar ons toe op het moment dat we eigenlijk wilde vertrekken, die voor 40 rupees (minder dan een euro) bereid is om voor ons op de pilaren te kloppen! Ook al waren we erg benieuwd naar het geluid, we hebben het toch niet gedaan. Zo maak je de bewakers natuurlijk ontzettend corrupt, en waarom zouden wij als buitenlanders het wel mogen horen, maar de vele Indiase touristen die naar Hampi komen niet?
Vanochtend hebben we nog een kleine tempel beklommen die bovenop een hoge heuvel lag. Het was een helse beklimming (die tempel staat niet eens in de Lonely Planet trouwens, maar we zagen hem vanaf de grond en dachten: dat is vast leuk en boven heb je vast mooi uitzicht!), er was niet echt een 'pad', er lagen we allemaal (afgesleten) stenen die in de vorm van een trap lagen enzo, maar het bleef een beetje gevaarlijk. En ook wel eng als ik eerlijk ben, vooral naar beneden! Sommige stukken waren heel steil, andere stukken dichtbij de rand, weer andere stukken waren half begroeid zodat je je afvroeg of er wel vaker mensen overheen lopen of dat er al 10 jaar niemand is geweest (we zagen nog net geen skeletten liggen langs het 'pad' ;) ), maar eenmaal boven waren er meer mensen en inderdaad een mooi uitzicht!
's Middags hebben we lekker liggen chillen bij onze favorite hang-out: the Mango Tree, een cafe restaurant met een soort halve hang-lig-bankjes met uitzicht over de rivier en heerlijk eten! Ook lekkere ijskoffie trouwens, en salade die je kunt vetrouwen, dus we zijn allebei opgeknapt. Allebei nog wel verkouden trouwens, en Michiel heeft een koortslip cadeau gekregen. India is killing us! ;)
Nu dus een internetcafeetje ingedoken om jullie op de hoogte te houden, en vanavond nemen we de trein naar Bangalore (de IT-hoofdstad van India, vooral voor Michiel leuk). Daar gaan we couchsurfen, bij iemand thuis slapen. Die iemand werkt ook in de IT-scene, dus wederom leuk voor Michiel! (ik vind het ook leuk hoor, ik denk dat Bangalore een vrij Westerse stad is waar vrouwen dus ook wat Westerser zijn en die couchsurfer zegt geinteresseerd te zijn in psychologie, dus wie weet kan ik het onderwerp van gesprek nog die kant op sturen...) We zijn van plan daar weer even bij te komen door lekker naar de film te gaan, te gaan zwemmen en naar een shoppingmall te gaan. Foei toch, maar wat kijk ik er naar uit! Het is een nachttrein, dus dat zal wel weer even afzien worden, maar het idee dat we lekker bij de Mac gaan ontbijten met een MacMuffin (of wat ze hier hebben, geen idee) maakt al veel goed!
Ik lees jullie reacties met veel plezier, ik vind het erg leuk om te horen hoe het daar gaat, en Sas, ik wacht nog steeds op je mailtje (elke dag zonder mail van jou was wederom een teleurstelling, heb deze week elke dag in het internetcafe gezeten namelijk ;) ) !!!
Tot snel!
Margot