De nachttrein naar Vientiane (de hoofdstad van Laos) was een verademing vergeleken met alle trein-, bus- en vliegreizen die we tot nu toe gemaakt hebben deze reis. We zaten slechts met 4 mensen in 1 'coupé', in plaats van de 8 - tot hoeveel erin pasten in India, we hadden echte matrasjes, goede dekens en kussens, en gordijntjes. Ik had een klein coconnetje waarin ik heerlijk geslapen heb.

's Ochtends werd ik wakker terwijl we door een prachtig landschap reden. Rijstvelden, veel groene gewassen en rode aarde, mensen met typische Aziatische punthoedjes die op het land werkten, waterbuffels, een opkomende zon. Prachtig! De grensovergangen gingen allemaal vlot en rond een uur of 11 was het zover: we waren legaal in Laos!

De eerste stad in Laos is ook Vientiane (althans, gezien vanaf de treinreis). Vientiane (200.000 inwoners, nauwelijks een grote stad te noemen dus) ligt aan de Mekong, en aan de overkant van de Mekong ligt Thailand. Heel bijzonder. De stad was superrustig en we hadden snel een hotel (met airco en een warme douche, een luxe die we haast ontgroeid zijn door India!). We hadden allebei best redelijk geslapen, dus we zijn meteen de hort op gegaan en naar het nationaal museum van Laos gegaan. Veel gelezen over de prehistorie, antieke geschiedenis en recente geschiedenis van Laos. Ook veel over de oorlog (Laos is communistisch en ligt naast Vietnam, dus Amerika heeft veel gebombardeerd in Laos) gelezen. Bijzonder is ook dat elk ministerie een eigen zaal in het museum had.

De rest van de middag zijn we door onze wijk gelopen en hebben we wat 'wats' bekeken, Boeddhistische tempels/kloosters. Heel erg mooi allemaal, pracht en praal met goud en edelstenen, grote Boeddhabeelden en prachtige gebouwen. 's Avonds hebben we aan de Mekong gegeten, terwijl de zon onderging in Thailand.

Vrijdag hebben we de echte sights van Vientiane bekeken, beginnende bij Patuxai. Dit is een soort Lao-versie van de Arc de Triomphe in Parijs. Erg mooi en Aziatisch. Daarna zijn we naar That Luang gegaan, een gouden pagoda. Ook erg mooi en chique. Verder hebben we nog wat oude wats bekeken, die nu in musea waren omgetoverd. Deze waren echter minder goed onderhouden en dus ook minder mooi dan de wats die we donderdagmiddag hadden bekeken! 's Avonds weer gegeten aan de Mekong.

Zaterdag moesten we er vroeg uit (05.10 uur), omdat we de bus naar Phonsavanh namen. De busrit duurde 10 uur en ging door een adembenemend landschap van bergen, heuvels en groen. Zo mooi. En bijna geen verkeer! Dat zijn we helemaal niet gewend. India: superdruk (wat wil je, met 1 miljard inwoners). Bangkok: best wel druk. Nederland: ook wel druk. Laos: in 10 uur misschien 20 jeeps gezien? Verder niets, op wat brommertjes na. Heerlijk!

We zijn naar Phonsavanh gegaan omdat ik heel erg graag naar de Plain of Jars (Vlakte der Kruiken) wilde. Hoe ik überhaupt wist dat het bestond? Ik heb werkelijk waar geen flauw idee. Maar ooit heb ik het ergens gelezen of gezien, en sindsdien zit het in mijn hoofd dat ik daar wel eens naartoe wilde. En zondag was het zover! Met een kleine tourgroep (5 mensen totaal) hebben we de 3 sites die open zijn gesteld voor publiek bekeken. Op site 1 liggen de grootste kruiken, en ook de meeste (zo'n 250). Er lag er ook kruik waar nog een deksel op lag. Op site 2 lagen ook mooie kruiken, die wat langer waren en nog vrij intact (denk aan bombardementen). Op site 3 lagen de mooiste kruiken, al waren deze behoorlijk beschadigd. We hebben ook een kruik gezien waarin een boom groeide (resultaat: kruik kapot) en kruiken waarin waterlelies of andere planten groeiden.

De kruiken zelf blijven een beetje een mysterie, momenteel wordt gedacht dat het een soort begraafpotten (ipv grafkisten) waren. De grote kruiken waren dan voor de koniklijke familie en adel, en kleinere kruiken waren voor de gewone mensen. Het bleef heel bijzonder om die gekke, vreemde en tot de verbeelding sprekende kruiken te zien liggen in het mooie landschap van Laos. 's Avonds waren we wel moe van het pottenkijken!

Maandag moesten we alweer vroeg uit bed (05.10), omdat we de bus naar Hanoi moesten halen. Dit was een pittige maar prachtige busreis van 18 uur door prachtig landschap. Laos is een prachtig land en we zaten al bijna te praten over teruggaan (een andere keer, en dan bijvoorbeeld 3 weken), maar we gaan eerst nog naar Vietnam en Cambodja natuurlijk! 's Avonds laat kwamen we aan in Hanoi (de hoofdstad van Vietnam). We werden ergens achteraf in een gaar steegje gedumpt en er stonden meteen allerlei taxi's als aasgieren om ons heen. Maar dat was natuurlijk niet het busstation van Hanoi, en ze zetten ons er af zodat wij dure taxiritjes naar het centrum zouden maken en de buscrew zou dan een percentage van de ritjes van de taxichauffeurs vangen. Alle passagiers gingen ervoor, behalve 2 Vietnamezen, die bleven in de bus zitten. Verdacht. Michiel en ik zijn ook weer in de bus gaan zitten, en na een kwartier volhouden, klagen, zeuren, redeneren etc begon de bus te rijden. We kwamen wel bij een busstation uit, maar dat was nog steeds niet het grote busstation van Hanoi. Maar de buscrew was erg vervelend, dus we hebben ook maar een taxi genomen.

Vervolgens bleek alles al dicht te zijn in Hanoi, het was ondertussen al 2 uur 's nachts. We kwamen 3 Belgen tegen die vertelden dat zij tot 6 uur 's ochtends hadden moeten wachten voordat ze in konden checken bij een hotel. 1 van de Belgen wist een nieuw hostel en dat was nog wel open. Ze hadden alleen maar plek op de dorm (slaapzaal). We hebben dus een nacht op een slaapzaal geslapen, en ik heb heel slecht geslapen.

Dinsdag dus snel iets anders gezocht, en daarna meteen naar het Ho Chi Minh mausoleum en museum gelopen. Het mausoleum was gesloten wegens onderhoud (aan het gebouw of aan Ho, dat was niet te achterhalen). Het museum was erg bijzonder vormgegeven (de tentoonstelling althans), maar we hebben niet zoveel opgestoken van de informatie omdat de kunstenaars helemaal los waren gegaan met de zalen. Na het museum naar het huis van Ho gelopen (zo goed onderhouden dat het zo uit de Efteling kon komen) en daarna naar de tempel van literatuur, een Chinees-achtig gebouw.

Daar kwam ik tot de schokkende ontdekking dat mijn geliefde Plakkie (slipper) nog slechts met 2 iele draadjes aan elkaar hing! Na wat rondkijken, foto's maken en filmen in de tempel van de literatuur gebeurde dan ook het onvermijdelijke. Plakkie kapot. Boeh! Een fietsrickshaw naar het hotel genomen en daar begonnen aan Missie Schoenmaker Zoeken. Snel een schoenmaker gevonden, maar toen hij met een machette in de zool van Plakkie links begon te hakken, vroeg ik me toch even af of hij wist waar hij mee bezig was. Maar nu zit hij weer stevig aan elkaar (zo lang het duurt)!

Vandaag weer een hele wandeltocht gehad door het oude stadscentrum. Hier zitten de 36-gilden-straten, waarbij elke straat een eigen gilde vertegenwoordigt. Dus 1 straat met steenbewerkers, een andere straat met schoenmakers etc. Handig! Na afloop waren we wel erg moe (13 kilometer gelopen) en deden onze voeten begrijpelijk pijn.

Gelukkig stappen we morgen op een boot in de Halong Bay, een baai met allemaal mooie rotsformaties zo'n 4 uur rijden hier vandaan. Daar zal er 3 dagen en 2 nachten voor ons gezorgd worden en gaan we lekker grotten bekijken, kayakken op zee, zwemmen, eten, slapen, lezen, zonnenbaden, kortom, heerlijk ontspannen. Wij kijken er naar uit!