Donderdagochtend gingen we met een busje vol touristen richting de Halong Bay, een baai vol bijzondere en adembenemende rotsformaties. Onderweg werden we uiteraard nog bij een dure shop gedropt in de hoop dat we zouden zwichten voor de torenhoge prijzen die ze daar voor doodgewone straatsouveniers vragen (niet gelukt dus, ha!). 's Ochtends was trouwens gebleken dat er iets mis was gegaan met de boeking. We hadden een tour geboekt voor 3 dagen en 2 nachten, voor 80 US dollar per persoon. De bookingagent had echter als informatie doorgekregen 80 dollar voor 2 dagen 1 nacht. We waren erg benieuwd of alles wel goed zou komen.

In Halong City moesten we op een boot stappen, er lagen hier wel duizenden boten (en minimaal evenveel touristen). We werden naar een boot geleid met allemaal mensen die 2 dagen 1 nacht voor 80 dollar gingen en de gids verzekerde ons dat we morgen door een andere boot zouden worden opgepikt voor de tweede en derde dag.

De boot was erg luxe, zo luxe hebben we deze reis nog niet geslapen! Een prachtige hut en een dinerzaal als in een chique restaurant, en de boot had nog een heerlijk zonnedek. De boot voer eerst naar de Surprise Cave.

De Surprise Cave wordt ook wel de Amazing Cave genoemd, en dat heeft zeker een reden. De grot lag een flink eind boven zeeniveau, en je komt binnen in een kleine kamer, en dan heb je een doorgang naar een reusachtige kamer, en dan weer een doorgang naar een nog immensere kamer. Echt heel bijzonder. Het plafond was ook heel surrealistisch, maar het was toch natuurlijk. De grot heeft vroeger onder water gestaan en de golven hebben het plafond prachtig afgesleten.

Na het bezoeken van de grot konden we nog kayakken op zee. Met z'n tweetjes in de kayak hebben we nog 2 ieniemini grotten bezocht waar je met de kayak in kon (soort van, na 2 meter moesten we achteruit weer terug peddelen!). Daarna zijn we nog naar Titop eiland (volgens Michiel het Tiptop eiland) gegaan, daar kon je of zwemmen, of een klein uitkijkpunt bezoeken bovenop de rots. Dat hebben wij dus gedaan, en vanaf daar hadden we prachtig uitzicht over de Halong Bay. Bovendien waren we de allerlaatsten die avond, die het uitzichtpunt bezochten. Superromantisch dus!

's Avonds een heerlijk diner gegeten aan boord van ons schip en de rest van de avond kon je vissen (maar ze wilden helemaal niet bijten) of karaoke doen. We zaten op de boot met 2 Engelsen die in hun midlife crisis zaten (de een had z'n huis verkocht en zijn vriendin gedumpt) en nu een wereldreis aan het maken waren, en zij zaten vol goede en bizarre verhalen. De meeste passagiers hebben hen dus als entertainment system gebruikt! 's Avonds hebben we dus geslapen op de boot, tussen zo'n 100 andere boten. Bizar (vooral omdat we in India nauwelijks touristen zagen...).

De volgende ochtend moesten we al om 7 uur ontbijten en om half 8 kwam er een andere boot naast de onze liggen om ons op te pikken voor de rest van het programma. Deze boot was veel armoediger (maar nog steeds best oke) dan onze oude boot, maar we zouden er niet veel meer mee te maken hebben. De boot bracht ons namelijk naar Cat Ba eiland, waar we een trekking zouden doen door het nationale park.

De trekking bleek uiteindelijk niet veel meer te zijn dan het beklimmen van een trap en later een supermodderig pad om bij een uitkijktoren te komen. De trap was nog prima te doen (op wat astmatisch klinkend gehijg na), maar het supermodderige pad daarna was voor mij niet te doen. De natte klei die het pad bedekte plakte onder mijn schoenen in dikke lagen, en al schaatsend moest ik een superstijl weggetje omhoog volgen. Na even proberen (en 7 keer bijna vallen en 1 keer mijn hand open halen aan superscherpe rots) besloot ik dat het voor mij genoeg was. Had ik al verteld dat ik ook al 5 muggenbulten onder mijn lange broek te pakken had? Ik ben dus afgedropen terwijl Michiel verder ploeterde. Beneden zag ik steeds meer mensen gewond of supertrots terugkeren, en helemaal als laatste kwam Michiel. Die had superveel foto's staan maken bovenop de uitkijktoren.

's Middags zijn we naar Monkey Island gevaren (met een kleine boot dit keer). Op Monkey Island zaten veel bavianen, maar Michiel en ik kwamen er om te zwemmen! Alle andere toursisten vonden de bavianen zeer bijzonder, wij vonden het heel gewoontjes en keken er niet naar om hihi. Het water was echt precies de goede temperatuur, en er waren geen golven. Wel lag er heel veel koraal (dood) op het strand. Vraag me af of dat het gevolg is van het massatourisme naar de Halong Bay...

Zaterdag werden we terug naar Hanoi gebracht, en dat nam eigenlijk de hele dag in beslag. En zondag vlogen we naar Ho Chi Minh City - of kort: HCMC -, het oude Saigon, wat ook een groot deel van de dag in beslag nam.

Gisteren zijn we door HCMC gewandeld en naar het War Remnants Museum geweest. Hier werd veel tentoongesteld over het leven van oorlogsverslaggevers aan het front, de effecten van Napalm, fosfor en Agent Orange en de verschirkkelijke martelmethoden die de Amerikanen bedacht hadden voor - en gebruikt hebben tegen - de Viet Cong. Iedereen die mij ook maar een beetje kent weet dat ik daar helemaal in mijn sas was.

Daarna zijn we naar een pleintje gelopen waaraan de Notre Dame stond (echt!) en een ander plein waaraan belangrijke hotels uit de Vietnamoorlog grensden.

Momenteel vinden de Asian Indoor Games plaats, en telkens hoor je in de stad sirenes van motoragenten die bussen met spelers begeleiden. Een aantal sporten zijn: aerobics, schaken, 3-persoons-basketbal, bowlen, biljard... Eigenlijk alle mogelijke sporten die binnen gedaan worden of binnen gedaan kunnen worden dus. Op het plein voor ons hotel/guesthouse zijn dan ook telkens feestelijkheden, een soort kermis als het ware. Gisteravond hebben we daar op ons gemak rondgelopen en wilden we er ook eten, maar dat viel allemaal helaas een beetje tegen.

Vandaag zijn we naar een mall geweest vol electronica en naar het Reunification Palace. Dit is een modern gebouw met de inrichting van een antiek paleis, heel bijzonder en ook wel mooi. 's Middags zijn we naar de bioscoop geweest, naar de film surrogates. De film was erg kort, maar best wel leuk. Beetje Matrix-achtig.

Toen we terugkwamen bij het hotel zagen we een grote luchtballon aan het einde van onze straat zweven! Heel erg leuk, ter ere van de Asian Indoor Games, mensen konden blijkbaar een paar minuten in de ballon doorbrengen.

Morgen gaan we naar de Cu Chi tunnels en de Cao Dai tempel. De Cu Chi tunnels stammen uit de Vietnam oorlog, en het is een tunnelcomplex van ruim 200 km. De tunnels waren maar 80 cm hoog, en de ingang zelfs maar 22 x 30 cm! Ik ben een beetje bang voor claustrofobische aanvallen, omdat ik bij de gang in de pyramides in Caïro ook al een beetje panisch was en niet in de tweede pyramide durfde...

Overmorgen vertrekken we uit Vietnam en trekken we Cambodja binnen. We hopen dat het een stuk minder touristisch is daar, want hier in Vietnam is alles wel supergeorganiseerd en druk wat betreft touristen...

Verder is het nog maar iets meer dan 3 weken voor we terugkeren naar Nederland. Ik droom steeds meer dat ik thuis ben en dat de reis veel te snel is gegaan, dat ik geen baan kan vinden, dat ik al mijn vrienden en familie afga, dat ik boodschappen doe in de Albert Heijn in mijn vakantie-outfit... Dat wordt nog even wennen als ik terug ben, want boodschappen doen in mijn bermuda is wel erg optimistisch! Hoewel ik het heel erg jammer vind dat de reis zo'n beetje ten einde gaat lopen - Michiel en ik hebben het super naar onze zin en onze draai helemaal gevonden -, kijk ik er stiekem ook wel een beetje naar uit om weer in mijn oude vertrouwde omgeving te zijn met alle bekende dingen die je zo gaat waarderen als je ver van huis bent.