Hier een kort berichtje over Thailand, want morgenavond stappen we alweer in de trein naar Laos!
De nachtvlucht naar Bangkok was wederom hels. Het was een vlucht van maar 3 en een half uur, en we konden nauwelijks slapen, omdat er dus om half 1 's nachts nog een avondmaaltijd werd geserveerd. En voor we het wisten landden we al in Bangkok.
Bangkok valt reuze mee vergeleken met Mumbai en Chennai Airport, het leek net Schiphol (maar dan toch een beetje anders). Bangkok als stad viel ook ontzettend mee, het was al spitsuur toen we door de stad reden met de bus, maar het was lang niet zo druk als het gemiddelde Indiase plattelandsdorp, en het was er zo schoon! En ook zo stil, helemaal geen getoeter!
We zijn niet in Bangkok gebleven, maar hebben direct een bus naar Kanchanaburi genomen. Omdat we aan het einde van onze reis weer vanaf Bangkok vertrekken, zullen we er dan nog een paar dagen zitten en dan ook alle sights bekijken (en veel nep-nep-nep kopen, foei!).
Nu zitten we dus in Kanchanaburi, en we hebben onze eigen bamboehut - maar met betonnen muren. En met wireless internet. Dat zijn we dus nog nergens in India tegengekomen (althans, zeker niet gratis). En het sanitair in de badkamer is zoveel schoner dan in India. Blijkbaar kan dat wel in Azië. En het Thaise eten is zo lekker! En dat is zelfs een klein beetje goedkoper dan in India (als je goed zoekt hihi). Verder is alles hier een beetje duurder, maar nog steeds heel goedkoop in vergelijking met Nederland natuurlijk.
Gisteren kwamen we dus aan in Kanchanaburi, en omdat we er maar 1 volle dag hebben en we ons best wel fit voelden, zijn we meteen naar het Railway museum gegaan. Dit museum was net vernieuwd, en de tentoonstelling zag er supergoed uit. Het museum had zo in Nederland kunnen staan, heldere teksten, mooie uitstalling, goede verlichting, airco en ook van die poppen die uitgestald waren. Zo was er een vervoerswagon uitgestald, en een surgical hut waar poppen aan het amputeren waren en er een pop met een zelfgemaakt infuus lag. Dan krijg je wel een goed gevoel bij hoe het er uit heeft moeten zien in de werkkampen die door de Japanners waren opgesteld om de Burma spoorlijn te realiseren.
Waarom wilden ze een Burma spoorlijn? De Japanners wilden alle kolonisten verdrijven en wilden die dus ook uit India verdrijven. Maar delandverbindingen tussen Thailand en Burma (Myanmar) waren heel slecht. Ze deden alles over zee. Maar de boten werden vaak door Amerika gebombardeerd. Dus gebruikten ze oorlogsgevangenen om een spoorlijn door de bergachtige jungle te bouwen. Dat zou 5 jaar moeten duren, maar de Japanners waren zo bruut dat het binnen 16 maanden klaar was.
Genoeg geschiedenis. Na het museum (veel geleerd dus) naar een oorlogsbegraafplaats gegaan, er waren ook Nederlandse graven en dat was wel gek, om Nederlandse namen en het wapen van Nederland te zien. In het museum waren sommige teksten ook Nederlands.
Vandaag zijn we dan naar de Bridge over the River Kwai gegaan. Die was kleiner dan we dachten, en er liepen veel touristen op. Het was wel mooi en wij zijn er uiteraard ook overheen gelopen. En dan lijkt het toch weer groter en is het moeilijk voor te stellen dat de brug (en de hele spoorlijn) met de hand en met de slechtste gereedschappen is gebouwd door mannen die alleen wat rijstepap met zout te eten kregen.
Na de brug zijn we naar een ander museum gegaan. Onderweg hopeloos verdwaald terwijl we heel dicht in de buurt zaten. Schematische kaarten zijn maar flut. Dat museum viel wat tegen en er hingen ook gedoneerde Nederlandse krantenartikelen waarin geschreven was dat het betreffende museum heel slecht was, en slecht onderhouden was en dat ze alleen voor de winst gingen. Typisch dat ze het wel tentoonstellen. Ze zullen we geen Nederlands kunnen.
Daarna geluncht bij een lokaal tentje en doorgefietst (jaja, lekker Nederlands!) naar een grot. Daar verwachtten we niet veel van, maar het was een hele grote en mooie grot. Hij hoorde bij een boeddhistisch klooster en in de verschillende kamers van de grot stonden dan ook boeddhabeeldjes. Heel erg mooi. In de laatste kamer stond een heel groot boeddhabeeld, en daarmee zijn we samen op de foto gegaan.
Nu is het hier al 7 uur en donker, we gaan zo maar lekker avondeten. Thais, yumyumyum!
Morgen dus in de trein naar Laos, en daar schijnt internet een wat lastiger verhaal te zijn. Volgende week dinsdag zitten we alweer in Hanoi (Vietnam) en daar moet zeker internet te vinden zijn, dus misschien moeten jullie wat langer op ons volgende berichtje wachten!