In Caïro worden we naar een ander, chique hotel gebracht, vlakbij het hotel waar we de eerste dagen verbleven. Nadat we ons hebben opgefrist [onder een kokend hete douche] gaan we ontbijten en checken we online in, zodat we vanacht goede stoelen hebben in het vliegtuig.

Michiel wil heel graag nog naar de pyramides, hij wil de pyramide van Cheops in. Dat is dan ook het eerste wat we besluiten te doen. Ik wil nog graag naar de koptische [christelijke] wijk, en dat zullen we daarna doen.

We gaan met een taxi naar pyramides. Als we er bijna zijn, stapt er iemand in bij het stoplicht. De taxi maakt rechtsomkeert en gaat niet naar de hoofdingang. De man die erbij gekomen is vertelt dat hij een 'government official' is en dat de hoofdingang dicht is, we zullen met een kameel of paard naar binnen moeten, terwijl we willen lopen. Onzin natuurlijk, maar het kost ons uiteindelijk veel moeite om van hen af te komen. Gelukkig komt de tourism police ons redden. Binnen kunnen we uiteraard wel lopen, en de hoofdingang is wel open. Sommige Egyptenaren zijn echt afzetters.

Als we binnen zijn, blijkt dat we ruim een uur zullen moeten wachten tot de eerste pyramide open gaat. Ik heb zelf ook geen zin om naar binnen te gaan [in de vorige werd ik reeds enigszins claustrofobisch en deze is veel groter, dieper en nauwer]. Het uurtje wachten duurt dus erg lang. Michiel is wel heel blij dat hij nog een keer naar binnen is gegaan. Ik ben vooral blij dat we naar de koptische wijk gaan.

Met de taxi gaan we naar de koptische wijk, en onderweg val ik een paar keer bijna in slaap. Ik zit echt te knikkenbollen. Als we uitstappen ben ik gelukkig meteen weer fit, de frisse lucht in mijn gezicht doet me goed. Als we naar het koptisch museum lopen komen we langs een interessant kerkje, waar we ingaan. Ook is er een Grieks kerkhof waar we even overheen dwalen. De graven zijn hier heel anders dan in Nederland!
Het valt me op dat het in de koptische wijk ontzettend rustig is. Geen opdringerige verkopers, en weinig mensen op straat.

Het koptisch museum is ook erg rustig en het is erg fijn er op ons gemakje doorheen te wandelen. De teksten bij de stukken zijn goed geschreven en makkelijk te begrijpen. Ook buiten is het erg mooi, er staat nog een deel van de vesting van Babylon.

Langs de souvenierwinkeltjes lopend zoeken we een taxi op, om naar een restaurant te gaan. Ook dit is weer spannend, de chauffeur weet niet waar het restaurant zich bevindt en het restaurant zelf is onvindbaar. Uiteindelijk komen we uit bij een ander restauarant dan we van plan waren, maar het is er wel erg gezellig. Het eten valt jammer genoeg een beetje tegen en is vrij duur voor Egyptische maatstaven. We zijn allebei erg moe en zijn het eens over het plan om terug te keren naar het hotel en te slapen tot ons vliegtuig vertrekt.