Om 7 uur zaten we in de tuktuk richting de taxi standplaats voor shared taxi’s naar Palin en de grens (1,5 dollar).

Rond 8 uur vertrokken we met een shared taxi (Toyota Camrey ofzo, gezinsauto) naar de grens bij Palin voor 7 dollar p.p. Voor dat bedrag moesten we wel met z’n 4en op de achterbank, lekker krap dus. De weg was slecht en hobbelig, maar de auto ging er best netjes overheen. De reis duurde zo’n 2,5 uur. Ik was wel blij dat we er waren.

Bij de grens een arrival card ingevuld en de grens overgestoken. Geen probleem en ze vroegen niet naar bewijs dat je Thailand weer uitging. Wel moest je een pasfoto en kopie paspoort inleveren.

Na de grens hadden we volgens mijn gegevens twee opties, een moto nemen naar een minivan station en dan de minivan naar Chantaburi nemen, of een minibus van het casino direct naar Chantaburi. De moto taxi’s vroegen 50 baht p.p voor een klein ritje, echt absurd. Maar de minibus van het casino bestond niet, of ze begrepen geen Engels, of hij ging niet zo vaak en koste 200 baht voor buitenlanders in plaats van 100 voor Thai.

Dus de enige optie was helaas toch de moto te nemen voor 50 baht p.p. Ze gingen erg hard en de minivan (of songtheaw ofzo?) passeerde ons net de andere kant op, we keerden en stopte ervoor, zodat we ook in de minibus naar Chantaburi konden. Die was 100 baht, maar Thai betalen daar ook de helft volgens mij.

De minivan deed er een uur over om ons naar Chantaburi te brengen. Daar was een busstation en een vriendelijke Thaise man die al bij ons in de shared taxi zat wees ons het juiste loket voor een ticket naar Trat of Koh Chang (77 baht p.p). Wij dachten dat we een ticket hadden naar Trat (om daar eerst te overnachten of direct door te gaan naar de pier). Maar we bleken een ticket te hebben direct naar de Koh Chang pier. Nouja, geen probleem, die zal ook wel langs Trat gaan.

De bus was zo’n 20 min te laat en kwam om 10 voor 2. De bus zat helemaal vol met westerse toeristen, echt te erg, net of je weer bij een tourgroep kwam. De bus deed er zo’n 1,5 uur over om naar de pier van Koh Chang te gaan. Helaas ging de bus niet langs Trat! Dus we konden er niet uit in Trat. Ook reden ze naar een verre pier en kwamen we langs een andere maar die sloegen ze over. Later bleek wel waarom, bij de pier waar we er werden uitgelaten werd iedereen direct in een klein kantoor geduwd om een ferry ticket te kopen. 100 baht enkele reis of 160 retour. Het zag er helemaal niet officieel uit en het rook als een scam.

Ik besloot richting de pier te lopen om te kijken waar je echte tickets kon kopen. Nog geen 50 meter verder was het officiële kantoor waar dezelfde tickets nog maar 120 voor een retour kosten. Toch zo’n 40 baht minder. Overal proberen ze je op te lichten blijkt maar weer, helaas helaas. Ik word er zo moe van.

Later bleek het toch weer niet zo handig dat we een retour hadden, omdat we bij de Center Point Ferry zijn. Eigenlijk wilden we misschien met een andere terug, maar nu zitten we hier aan vast. Bummer.

We moesten nog een tijdje wachten op de boot. Beneden op de boot konden auto’s en scooters. De boot deed er zo’n 45 minuten over.

Op het eiland stonden de minivans al klaar. Voor 50 baht naar White Sands Beach of 100 baht naar Lonely Beach. We wilden naar Alina op White Sand Beach.

Bij Alina aangekomen bleek het direct aan de weg te liggen en niet echt stil te zijn. Voor 1000 baht en dan niet goed kunnen slapen leek ons niks. We gingen verder kijken.

We kwamen een economy zone tegen waarbij je een beetje meer de natuur in zat, verder van het strand, maar wel goedkoper. De eerste bleek ook het goedkoopst, 700 baht voor een mooie bungalow met airco (The Fisherman Hill). We hebben er 650 van kunnen maken omdat we 5 nachten blijven.

’s Avonds gegeten bij een goedkoop tentje aan de straat. Gelukkig dat er ook goedkoop eten te krijgen is. Het was nog lekker ook!

Totaal uitgegeven aan vervoer: 7 ,75 dollar en 437 baht per persoon. Rond de 15 euro dus?