We zijn vandaag aangekomen in Kodaikanal. De reis vanuit Madurai ging erg voorspoedig. Op het busstation hadden we de juiste bus zo gevonden. Ruim 3 uur hebben we in de bus gezeten, eerst snelweg, maar de laatste 1,5 uur bochtige bergweggetjes. En ook daar rijden de Indiërs als gekken, gewoon inhalen in bochten, beetje toeteren en hopen dat er geen tegenliggers komen. Een paar keer ging het bijna mis.

In Kodaikanal kwamen we aan op het nieuwe busstation (in Madurai ook al). Het oude werd verbouwd. We hadden 0 oriëntatie gevoel en geen idee waar we stonden. Er rijden geen riksjas hier, alleen taxis en die vragen minimaal 60rp. Pfff. Nouja, met de LP erbij klonk Snooze Inn wel leuk, dus daar bracht de taxi ons heen.

Ze hadden 1 kamer, in een soort van kelder met geen raam en je hoorde een moskee op de achtergrond. Het hotel zat ook aan een drukke weg. Niet echt ons beeld van een lekker berghutje met mooi uitzicht. Ze vroegen ook nog eens 700rp voor de kamer, de rest van de kamers zat vol. We liepen weer naar buiten en een mannetje liet ons nog wat andere hotels zien, maar we werden er niet gelukkig van. Ook het lopen met de rugzakken hielp niet echt.

Uiteindelijk besloten om eerst ergens te gaan lunchen. We kwamen uit bij hotel Apple Valley, daar hebben we een bread omelet genomen. Daar knapte we van op. Het hotel was te duur voor ons, maar ze hadden nog een andere vestiging die goedkoper was. Even gekeken, wel ok, maar nog niet wat we zochten.

Alle hotels bleken vol te zitten doordat het een holiday is, er zijn veel Indiërs op vakantie hier. In de LP stond nog het youth hostel genoemd, het zat ver weg van de main city en dat is eigenlijk wat we wilden. Daar aangekomen blijken alle kamers een prachtig uitzicht over de vallei te hebben. Heel mooi. Precies wat we ons hadden voorgesteld en dat voor ook 700rp. Geen douche helaas, wel heet water. Morgen komt er een groep van 50 Indiërs in de dormitory room slapen, we vrezen voor geluidsoverlast. Maar hopelijk komt het goed.

Nadat we opgefrist waren zijn we eens rond gaan lopen. Zo hebben we ons een beetje georiënteerd. Kodaikanal was vroeger een hill station, opgezet door de Amerikanen. Het was eigenlijk hun vakantie verblijf om even af te koelen. We zijn hier op ruim 2000 meter.

Er is een groot meer, daar zijn we helemaal omheen gelopen (5km). Morgen gaan we met een gids een wandeltocht van 5 uur doen, lekker de natuur in.

Echt veel restaurants zien we hier helaas niet. Waar alle Indiase toeristen dan eten? Geen idee. Uiteindelijk bij een hotel gegeten, we waren de enige en de helft van de menukaart hadden ze niet. Beetje vreemd.

Inmiddels is het donker en lekker koud buiten. We liggen onder de warme dekens. Straks Wilma nog even bellen want die is jarig vandaag.