Vandaag lange reisdag voor de boeg. Om tien voor 6 stonden we buiten om naar het busstation van Phonsavan te worden gebracht. Daar aangekomen stond de bus naar Hanoi al klaar. Het was een kleine smalle bus. De bagage ging niet onder in het ruim maar gewoon achter in de bus.

Uiteindelijk zat de bus vol met vrijwel alleen toeristen. Gelukkig was er genoeg ruimte, zodat iedereen twee stoelen had, want het was erg krap om naast elkaar te zitten.

De busreis was verder erg lang. Af en toe kwam er nog een Vietnamees bij en gingen ze er weer uit. Erg raar dat ze zo’n bus ook als half lokaal vervoer gebruikten.

Grensovergang naar Vietnam ging ook soepel. Ze keken even snel in je handbagage en verder niks.

De route in Laos en later ook Vietnam was wel nog erg mooi, door de bergen die helemaal begroeid waren met bomen en ander groen. Erg de moeite waard.

’s Avonds nog even kort geslapen in de bus. Op een gegeven moment stopten we ergens en werd er een halve houtzagerij uit de bus gehaald. Allemaal houten planken die in de bus lager en blijkbaar hier afgeleverd moesten worden. De bus wordt ook als pakketdienst gebruikt hier.

De mensen van de busmaatschappij waren Vietnamees en echte viezerds. Van die vieze mannetjes en ze rookten ook nog eens en vaak rookten ze gewoon in de bus. Gelukkig stonden de deur van de bus open, de ramen konden helaas niet open.

Na de grensovergang gingen we nog ergens lunchen, we werden ergens gedropt waar ze ons niet wilden helpen. Ze hadden het al te druk met de andere truckers die er zaten en hadden geen zin in ons. Er tegenover zat een normaler restaurant met menukaart waar ze ons wel graag wilde helpen. Daar bleken de vieze buschauffeurs ook te zitten, die ons dus leuk naar dat andere tentje stuurde.

Later bij het avondeten ook nog bij een restaurantje gestopt. Noodlesoep gekregen die echt vies en flauw was. Vervolgens wilden ze er ook nog veel geld voor. Bah. Echt een slechte eerste indruk van Vietnam dit.

Maar het werd nog erger. Toen we eindelijk in Hanoi aankwamen gingen we eerst onder een of ander viaduct stilstaan en gingen ze allemaal roken. Onduidelijk wat er aan de hand was. Later reden we verder en stonden we voor één of andere busgarage stil in the middle of nowhere. Ze zeiden dat dit het eindpunt was, uiteraard waren er een aantal taxi’s achter ons aangereden die ons naar een hotel wilde brengen.

Ik geloofde er niks van en zei tegen de buschauffeur dat we naar het echte busstation wilden. Maar ze konden allemaal geen Engels en je had helemaal niks aan ze. Ik probeerde de andere toeristen nog te overtuigen, maar die gingen uiteindelijk toch met de taxi’s mee. Margot en ik stonden daar nog alleen met de bus. Maar onze hoop was op 2 andere Vietnamezen die ook in de bus zaten en niet bij de busmensen hoorden. Die bleven gewoon in de bus zitten en gingen niet weg. Toen wisten we wel dat de bus nog verder moest gaan.

De bus reed het busterrein op en het hek werd gesloten. Alsof dit echt de laatste stop was. Wij bleven gewoon wachten en na 5 minuten ging de bus toch vertrekken! Eindelijk. We waren wel opgelucht toen.

We kwamen toen uit bij het echte busstation waar hij ons weer aan taxi chauffeurs probeerde te koppelen. Nog steeds wilde niemand op de kaart aanwijzen waar we waren en hoever van het centrum we waren. We wilden gewoon met de bus naar het centrum, maar ze weigerden!

De 2 Vietnamezen gingen uiteindelijk wel uit de bus daar, wij bleven nog zitten. De bus ging weer rijden maar leek terug te rijden naar de eerste stop. Geen zin om daar weer uit te komen zijn we onderweg maar uit de bus gestapt.

Vrij snel stond er een taxi bij ons, gelukkig niet een die ons naar zijn eigen guesthouse wilde brengen. Met de taxi naar het centrum gegaan, kosten 117.000 dong. Dat is iets van 6 euro? Viel toch nog mee uiteindelijk.

Het was inmiddels al 2 uur. We werden afgezet voor het backpackers hostel, de straat was verlaten, alleen 2 Belgen zaten buiten wat te drinken voor een shop. Ze waren op de fiets vanuit China naar Vietnam gekomen. Even mee gepraat en ze hebben ons een hostel gewezen waar nog 2 plekken op de slaapzaal beschikbaar waren. Kosten 5 dollar per persoon. Wel was er internet en ook ontbijt.

De slaapzaal was wel mooi, het was nog een net nieuw gebouw (central backpackers hostel). Airco die koud stond en warme dekens. Maar het is echt niks voor ons. Wij willen gewoon een eigen kamer.

Nu slapen, morgen zien we wel verder.